فروغ فرخزاد
Red Rose گل سرخ گل سرخ گل سرخ گل سرخ او مرا برد به باغ گل سرخ و به گیسوهای مضطربم در تاریکی گل سرخی زد و سرانجام روی برگ گل سرخی با من خوابید ای کبوترهای مفلوج ای درختان بی تجربه یائسه . ای پنجره های کور زیر قلبم و در اعماق کمرگاهم کنون گل سرخی دارد می روید گل سرخی سرخ مثل یک پرچم در رستاخیز آه من آبستن هستم آبستن آبستن
